1.
Ik zweer bij de Dag der Opstanding.
2.
En Ik zweer bij de (zichzelf) verwijtende ziel.
3.
Denkt de mens dat Wij Zijn botten nooit zullen bijeenbrengen?
4.
Welzeker, Wij zijn in staat om zelfs zijn vingertoppen (opnieuw) volmaakt te vormen.
5.
De mens wil zelfs in zondigheid voortleven.
6.
Hij vraagt: "Wanneer is de Dag der Opstanding?"
7.
Wanneer dan de ogen zich opensperren.
8.
En de maan duister wordt.
9.
En de zon en de maan bijeengebracht worden.
10.
Die Dag zal de mens zeggen: "Waar is het toevluchtsoord?"
11.
Nee! Er is geen toevluchtsoord.
12.
Bij jouw Heer is die Dag de eindbestemming.
13.
De mens zal die Dag worden medegedeeld wat hij heeft voortgebracht en wat hij heeft nagelaten.
14.
Hij zal zelfs tegen zichzelf getuigen.
15.
Ook al biedt hij zijn verontschuldigingen aan.
لَآ أُقْسِمُ بِيَوْمِ ٱلْقِيَـٰمَةِ
﴿١﴾
وَلَآ أُقْسِمُ بِٱلنَّفْسِ ٱللَّوَّامَةِ
﴿٢﴾
أَيَحْسَبُ ٱلْإِنسَـٰنُ أَلَّن نَّجْمَعَ عِظَامَهُۥ
﴿٣﴾
بَلَىٰ قَـٰدِرِينَ عَلَىٰٓ أَن نُّسَوِّىَ بَنَانَهُۥ
﴿٤﴾
بَلْ يُرِيدُ ٱلْإِنسَـٰنُ لِيَفْجُرَ أَمَامَهُۥ
﴿٥﴾
يَسْـَٔلُ أَيَّانَ يَوْمُ ٱلْقِيَـٰمَةِ
﴿٦﴾
فَإِذَا بَرِقَ ٱلْبَصَرُ
﴿٧﴾
وَخَسَفَ ٱلْقَمَرُ
﴿٨﴾
وَجُمِعَ ٱلشَّمْسُ وَٱلْقَمَرُ
﴿٩﴾
يَقُولُ ٱلْإِنسَـٰنُ يَوْمَئِذٍ أَيْنَ ٱلْمَفَرُّ
﴿١٠﴾
كَلَّا لَا وَزَرَ
﴿١١﴾
إِلَىٰ رَبِّكَ يَوْمَئِذٍ ٱلْمُسْتَقَرُّ
﴿١٢﴾
يُنَبَّؤُا۟ ٱلْإِنسَـٰنُ يَوْمَئِذٍۭ بِمَا قَدَّمَ وَأَخَّرَ
﴿١٣﴾
بَلِ ٱلْإِنسَـٰنُ عَلَىٰ نَفْسِهِۦ بَصِيرَةٌۭ
﴿١٤﴾
وَلَوْ أَلْقَىٰ مَعَاذِيرَهُۥ
﴿١٥﴾