De Bijbel, Zefanja 2

Hoofdstuk: Zefanja 2

15
Dit is de uitgelaten stad, die zo onbezorgd woonde, die in haar hart zei: Ik en verder niemand. Hoe is zij tot een woestenij geworden, een rustplaats voor de wilde dieren! Ieder die erdoorheen trekt, sist van afschuw en gebaart met zijn hand.
← naar Bijbel index

Abonneer op onze nieuwsbrief!