Zie, mijn oog heeft alles gezien, mijn oor heeft het gehoord en begrepen.
De Bijbel, Job 13
Hoofdstuk: Job 13
Zoals jullie het weten, weet ík het ook; ik zwicht niet voor jullie.
Maar ík zal tot de Almachtige spreken, en vind er behagen in mij voor God te verdedigen.
Maar werkelijk, jullie dekken alles toe met leugens; jullie zijn allemaal heelmeesters van niets.
Och, zwegen jullie maar helemaal! Dat zou jullie tot wijsheid zijn.
Luister toch naar mijn verdediging, en sla acht op het verweer van mijn lippen.
Zouden jullie tegen God onrecht spreken, en zouden jullie tegen Hem bedrog spreken?
Trekken jullie partij voor Hem? Voeren jullie een rechtszaak voor God?
Zou het goed zijn, als Hij jullie onderzoekt? Willen jullie Hem bedriegen, zoals men een sterveling bedriegt?
Hij zal jullie zeker straffen als jullie in het geheim partij trekken.
Jaagt Zijn hoogheid jullie geen angst aan? Overvalt vrees voor Hem jullie niet?
Wat jullie in herinnering brengen, zijn spreuken van as, jullie verweer is als een verweer van leem.
Zwijg toch tegenover mij, zodat ik zelf kan spreken, en laat maar over mij komen wat komt:
waarom ik mijn vlees tussen mijn tanden neem, en mijn leven in de waagschaal stel.
Zie, al zou Hij mij doden, zou ik niet hopen? Maar toch zal ik mijn wegen voor Zijn aangezicht verdedigen.
Ook zal Hij mij tot verlossing zijn; maar een huichelaar zal niet voor Zijn aangezicht komen.
Luister aandachtig naar mijn woorden, en laat mijn uiteenzetting in jullie oren komen.
Zie toch, ik heb de rechtszaak uiteengezet; ik weet dat ík rechtvaardig ben.
Wie is hij die een rechtszaak met mij voert? Als ik nu zweeg, zou ik de geest geven.
Alleen, doe twee dingen niet met mij, dan zal ik mij niet voor Uw aangezicht verbergen.
Doe Uw hand die op mij drukt, ver weg, en laat Uw bedreiging mij geen angst meer aanjagen.
Roep dan, en ík zal antwoorden; of ik zal spreken, en antwoord mij.
Hoeveel ongerechtigheden en zonden heb ik? Maak mij mijn overtreding en mijn zonde bekend.
Waarom verbergt U Uw aangezicht, en houdt U mij voor Uw vijand?
Wilt U een weggewaaid blad schrik aanjagen, en wilt U droge stoppels achtervolgen?
Want U schrijft bittere dingen tegen mij uit, en U rekent mij de ongerechtigheden van mijn jeugd toe.
U legt mijn voeten in het blok, en let op al mijn paden; U maakt een teken in mijn voetzolen.
En dat bij iemand die veroudert als iets dat verrot, als een kleed dat de motten opeten.